1η Οκτωβρίου 2007

1η Οκτωβρίου 2007. Η επέτειος της κυπριακής ανεξαρτησίας. Τώρα θα μου πείτε ποιάς ανεξαρτησίας αλλά εντάξει. Μετά τον τετράχρονο αντιαποικιακό αγώνα φθάσαμε στις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου. Έτσι η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος. Την 1η Αυγούστου βασικά αλλά ο εορτασμός καθιερώθηκε για την 1η Οκτωβρίου. Το νέο σύνταγμα της νεοσυσταθείσας δημοκρατίας ήταν δοτό και δυσλειτουργικό. Αναγνωρίζονταν δύο κοινότητες με ποσοστό 70% με 30%. Η σημαία της σχεδιάσθηκε απο τον Τουρκοκύπριο Ισμέτ Βαχίπ Γκιουνέι. Και ως εθνικοί ύμνοι καθιερώθηκαν ο ελληνικός και ο τουρκικός. Το νέο κράτος άντεξε μόνο 3 χρόνια. Το 1963 τα Χριστούγεννα έγιναν οι πρώτες δικοινοτικές ταραχές. Η κρίση συνεχίστηκε μέχρι τον Αύγουστο του 1964 και τους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας. Τα χρόνια πέρασαν ώσπου το 1967 τα προβλήματα που δεν επιλύονταν οδήγησαν στιν κρίση της Κοφίνου. Απο το 1967-1974 η Κυπριακή Δημοκρατία βρέθηκε στη δίνη του εμφυλίου μεταξύ αλλήλων με την ΕΟΚΑ Β'. Μέχρι τον Ιούλιο του 1974 και το πραξικόπημα και την εισβολή. Η τελευταία πράξη γράφτηκε τον Αύγουστο του 1974 με την δεύτερη φάση της εισβολής. Απο τότε έγιναν πολλά. Θα σταθώ σε αυτά που έζησα και θεωρώ πιο σημαντικά. 1983 η ίδρυση του ψευδοκράτους.1989 οι πορείες γυναικών στον Άγιο Κασσιανό. 1996 η κρίση στα Ίμια τον Ιανουάριο και το περιβόητο "ευχαριστώ την αμερικανική κυβέρνηση για την πολύτιμη βοήθεια της" του Σημίτη, η πορεία των μοτοσικλετιστών και η δολοφονία πρώτα του Τάσου Ισαάκ και μετά του Σολωμού Σολωμού.2002 Νοέμβρης σχέδιο Ανάν. 23 Απριλίου 2003 μερική άρση των περιορισμών στην διακίνηση.24 Απριλίου 2004 απόρριψη του σχεδίου Ανάν. 1η Μαϊου 2004 ένταξη στην Ε.Ε. Αυτή σε πολύ γενικές γραμμές ήταν η πορεία του κράτους μας. Ενός κράτους απο το 1974 μισού. Και πριν ενός κράτους που δεν μπορούσε να λειτουργήσει.Σήμερα αλήθεια έχουμε κράτος;;;Δεν ξέρω ειλικρινά. Σε αυτό το κράτος τα πάντα λειτουργούν με το ρουσφέτι. Ο θείος της ανιψιάς του κολλητού μου είναι βουλευτής και θα με βολέψει...Ενός κράτους που η μορφωμένη νεολαία του είναι άνεργη ή υποαπασχολείται. Ενός κράτους που τα ναρκωτικά θερίζουν τη νεολαία του. Ενός κράτους που τα δυστυχήματα καθημερινά αποτελούν φαινόμενο. Ενός πολιτισμένου κράτους που εισάγει "καλλιτέχνιδες" απο χώρες του πρώην ανατολικού μπλόκ. Ενός κράτους που τα σκάνδαλα παραμένουν ατιμώρητα. Ενός κράτους που οι συνταξιούχοι ζουν στα όρια της φτώχειας. Δεν μου αρέσει να είμαι σκληρή και κυνική. Όμως ας βρεθεί ένας να μου πει ότι δεν είναι έτσι. Ένα πράγμα που με απασχολεί τις τελευταίες μέρες είναι η κατάργηση του καταλόγου διοριστέων......Για εμένα που έχει 11 χρόνια που σπουδάζω, όχι ότι καίγομαι να μπω στα σχολεία ήταν μια ελπίδα. Όμως κύριε Άκη Κλεάνθους χάρη στο θεόπνευστο σχέδιο σας αυτός ο κατάλογος θα καταργηθεί. Και τότε εγώ και κάμποσοι άλλοι τουρκολόγοι θα μείνουμε στην αφάνεια. Το σύστημα που προτείνετε είναι ανεδαφικό. Στην Κύπρο του ρουσφετιού, (όσο και αν το κόμμα σας και ο πρόεδρος περηφανεύεται ότι κατάργησε το ρουσφέτι) θα εφαρμοστεί αυτό το σύστημα;;;Έτσι θα μπαίνουν αυτοί που έχουν το μέσο...
Ας επανέλθουμε σε αυτή την μέρα όμως και την σημασία της. Είναι σημαντική η ανεξαρτησία του κάθε κράτους. Όμως στην Κύπρο όταν ξυπνάμε το πρωί απέναντι μας βλέπουμε τον Πενταδάκτυλο με το περιβόητο "Ne mutlu Turkum diyene=Τι ευτυχία να λες ότι είσαι Τούρκος", του Αττατούρκ με την τούρκικη σημαία. Πώς να είσαι χαρούμενος για την ημέρα της ανεξαρτησίας σου;;;;;Σε ένα τόπο που θερίζουν τα ναρκωτικά, τα δυστυχήματα και κυριαρχεί η ανευθυνότητα εμείς είμαστε θεατές. Θέλω πολύ να συμμεριστώ την χαρά και την υπερηφάνια της μέρας. Αλλά δεν μπορώ....Και είναι και αυτή η προεκλογική εκστρατεία που μου κάθεται στο λαιμό. Μαζί με την στρατιωτική παρέλαση που φαντάζει γελοία....Ο τουρκικός στρατός αριθμεί 40 χιλιάδες και κατέχει τα πιο σύγχρονα όπλα......Αλλά τι να πεις. Τουλάχιστον είναι Δευτέρα και θα έχουμε τριήμερο. Εύχομαι του χρόνου να είμαι καλύτερα την 1η Οκτωβρίου. Γιατί φέτος είμαι χάλια......Καλό μήνα να έχουμε...