Η μεγάλη συνάντηση και οι προσδοκίες

Και ναι Τάσσος και Ταλάτ συναντήθηκαν. Και τα είπαν. Και για άλλη μια φορά συμφώνησαν ότι διαφωνούν.Και τα κανάλια στήθηκαν απο έξω και περίμεναν δηλώσεις. Και αυτοί ο καθένας τα δικά του. Άλλα ο Τάσσος στους δημοσιογράφους και άλλα ο Ταλάτ στα κατεχόμενα.Ο μεν Τάσσος μετά απο 4.5 χρόνια θητείας θυμήθηκε ότι πρέπει να συναντήσει τον Ταλάτ για να τα πούνε. Ο δε Ταλάτ του έδεσαν τα χέρια και την γλώσσα οι στρατιωτικοί. Κατά τα άλλα θυμάμαι το 2003 ότι κάποιοι (ονόματα δεν λέμε υπολήψεις δεν θίγουμε) πανηγύριζαν και χαίρονταν που θα έβγαινε ο "προοδευτικός" Ταλάτ. Και όταν βγήκε διατυμπάνιζαν ότι θα λύσει το κυπριακό. Ο Ταλάτ προφανώς έκανε το δικό του παιχνίδι εξουσίας. Άλλωστε για αυτό μόλις βγήκε έκανε σύμπραξη με τον Σερτάρ Ντενκτάς.....Πάντως εγώ προσωπικά εκτιμώ τον Σερτάρ Ντενκτάς και τον βρίσκω πιο ισορροπημένο απο τον Ταλάτ. Τουλάχιστον ως υιός Ντενκτάς ξέρουμε τι πιστεύει. Όχι σαν τον Ταλάτ που άλλα έδειξε και άλλα έπραξε. Που λέτε Τάσσος και Ταλάτ διαφωνούν αλλά θα συναντηθούν. Αυτό το πράγμα δεν το καταλαβαίνω. Αφού διαφωνείς τι δεσμεύεσαι για άλλη συνάντηση;; Μήπως και αυτά είναι μέρος του προεκλογικού παιχνιδιού αφού και τα κατεχόμενα βαδίζουν προς "πρόωρες" ψευδοεκλογές ενώ εμείς ότι πούμε (ακόμα και τον έρανο για τους πυρόπληκτους εκμεταλλευτήκαμε) για να κάνουμε προεκλογική εκστρατεία. Και δεν φτάνει που τα κανάλια έτρεχαν να καλύψουν το γεγονός βιάζονταν να τελειώσουν για να μεταδώσουν τον τηλεμαραθώνιο στην Ελλάδα. Εκτός απο το Σίγμα που έκανε δικό του μαραθώνιο. Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα μας που είναι η συνάντηση Ταλάτ Τάσσου. Θυμάμαι απο μικρή τις συνομιλίες για το κυπριακό. Πάντα γίνονταν εκτός Κύπρου συνήθως Νέα Υόρκη ή Γενεύη. Ο αναίσθητος Ντενκτάς αγόραζε απο τα ταξίδια του κάμερες και έβγαζε φωτο τους συνομιλητές, τους δημοσιογράφους, τα τοπία παίζοντας με τα νεύρα μας. Άσε που έθαψε και 2 συνομιλητές του (Μακάριος, Κυπριανού) ενώ δύο σταμάτησαν να ασχολούνται πλέον με την πολιτική (Βασιλείου, Κληρίδης). Να μου το θυμηθείτε αυτός θα μας θάψει όλους. Κτυπάω ξύλο και συνεχίζω. Αγέρωχος μόνο τον Τάσσο δεν πρόλαβε να συναντήσει. Μεταξύ μας δεν θα ήθελα να το ζήσω και αυτό...Τάσσος και Ντενκτάς στο ίδιο δωμάτιο αν και παλιά μάλλον θα συναντήθηκαν. Κάθε φορά που γίνονταν συνομιλίες κάτι περιμέναμε. Και πάντα το ίδιο απογοήτευση, αδιέξοδο αδιάλλακτη τουρκική πλευρά. Λες και η πολιτική που κληρονόμησαν απο την Οθωμανική αυτοκρατορία δεν έχει αλλάξει καθόλου. Δεν ξέρω τι θα γίνει με την κυβέρνηση Ερντογάν και την προεδρία Γκιούλ. Πόσες ελευθερίες θα έχουν για να δράσουν αφού ο πανταχού παρόν θεματοφύλακας της κοσμικότητας στρατός θα παρακολουθεί απο κοντά. Δεν ξέρω τι θα γίνει με τον Ταλάτ ο οποίος εξελίσσεται σε φαταούλα αφού περιόρισε τους πολιτικούς του αντιπάλους(Έρογλου, Σερτάρ Ντενκτάς, Ακκιντζί κλπ). Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι τώρα έχουμε εμείς εκλογές, στην Τουρκία η κατάσταση είναι ρευστή, τα κατεχόμενα έχουν ψευδοεκλογές και ο χρόνος πάει. Πέρασαν 33 χρόνια. Ο στρατός είναι εκεί, οι έποικοι αυξάνονται και πληθύνονται η νεολαία δεν ενδιαφέρεται για τα κατεχόμενα. Οι ηλικιωμένοι πρόσφυγες πεθαίνουν. Και μένουν οι ιστορίες του πολέμου του 74, τα λείψαναν που ταυτοποιούνται με DNA, οι αγνοούμενοι που δεν βρέθηκαν.... Και εμείς συνεχίζουμε την ζωή μας. Και περιμένουμε την επόμενη συνάντηση όταν θα θυμηθούν να την κάνουν. Μάλλον σε προεκλογική περίοδο για κάποιες σκοπιμότητες. Αλήθεια οι στρατιωτικοί επιτρέπουν στον Ταλάτ να αναπνέει ή παίρνει άδεια;;;Ταλάτ και Τάσσο είστε αδιαμφισβήτητα οι σούπερ σταρ τις χθεσινής μέρας. Για άλλη μια φορά κλέψατε την παράσταση. Μέχρι την επόμενη που είναι αδιευκρίνιστο πότε θα γίνει....