Moon

Moon

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007

Ασύμμετρη κυπριακή κοινωνία......

Είναι ακόμα ένα μισισμένο απόγευμα Τρίτης. Μόνο που σήμερα είναι πιο κουραστικό. Ήμουν δύο μέρες στο παράρτημα Στροβόλου και άνοιγα κιβώτια, χώριζα βιβλία και ανάτυπα. Κουράστηκα. Αμα με δείτε θα νομίσετε ότι δουλεύω σε οικοδομή. Χάλια, σκόνη κλπ....Είμαι κάπως αυτές τις μέρες...Νιώθω απογοητευμένη. Απο πράγματα, ανθρώπους, καταστάσεις. Καταρχήν είμαι απογοητευμένη απο την δουλειά μου. Νιώθω ότι δουλεύω απλώς για να δουλεύω. Σκοτώνομαι και τρώω συνέχεια παρατηρήσεις και προσβολές...Πληρώνομαι πολύ λίγα και κουράζομαι. Έχω συνέχεια άγχος μήπως πάει κάτι στραβά, κάνω λάθος και αρχίσουν οι φωνές.....Δεν αντέχω άλλο. Καταρρέω. Πίνω βιταμίνες μπας και ανέβω τίποτα. Έδωσα και αυτές τις κυβερνητικές έχω και άλλες το Σάββατο άστα να πάνε.....Βαριέμαι κουράστηκα καταρρέω.......Μήπως τελικά είμαι ηλίθια;;;Όλοι παίρνουν καλές δουλειές, παίρνουν λεφτά εγώ έμεινα εδώ;;;Οι εξετάσεις είναι πολύ δύσκολες για εμένα ενώ ξέρω πράγματα έχω και 3 πτυχία...Κουράστηκα. Να περιμένω. Και να λένε όλοι να την σπούδασε και δουλεύει σε άσχετη δουλειά. Και δώστου η οικογενειακή μουρμούρα. Και ο αδελφός σου κατάφερε να μπει στην τράπεζα. Μπαμπά μου σόρρυ ήμουν τον ανθρωπιστικών επιστημών και όχι των οικονομικών...Μετά την γενικότερη απογοήτευση για την ζωή είναι και η απογοήτευση για τις σχέσεις. Όλοι φίδια κωλοβά. Σου παίζουν τους φίλους, σου χαμογελάνε ενώ θέλουν το κακό σου... Πολλή υποκρισία βρε αδελφέ.. Και δεν την αντέχω. Ο θάνατος σου η ζωή μου.. Κουράζομαι αφάνταστα...Προχθές η άλλη μου έλεγε είδα μια ξανθή που φορούσε πράσινα που σου έμοιαζε...Πρώτον είμαι καστανή με ελάχιστες ξανθές ανταύγιες... Δεύτερον ναι φοράω χρώματα διάφορα και πράσινο. Τι να φοράω μαύρα. Αν δεν φορέσω τώρα πότε θα φορέσω....Τέλωσπαντων είμαι κάπως περίεργη, μουρμούρα, φάουσα αυτές τις μέρες. Δεν χαλαρώνω ούτε ηρεμώ με τίποτα. Ίσως η λύση είναι να φύγω να πάω αλλού να ησυχάσω..... Ασύμμετρη κυπριακή κοινωνία με τα κλισέ σου.Σπουδές, δουλειά κυβερνητική, ακριβό αυτοκίνητο, γάμος, οικογένεια, παιδιά, διαζύγιο, σύνταξη, ταξίδια και τάφος. Μια ζωή τόσο τυποποιημένη. Τόσο συμβατή...Τέλωσπαντων σταματώ εδώ γιατί ήδη ξέφυγα....Χθές είχε ευρωλίγκα ΤΣΣΚΑ. Φυσικά και είδα Παπαλουκά, και Ζήση....Άπαικτοι και οι δύο.. Ειδικά ο Θοδωρής. Άτε χαμογελάτε και ελπίζετε. σε καλύτερες μέρες.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ντάξει ρε...που τον πάτο μόνο πάνω μπόρεις να πάεις, δε το έτσι. Works for me :P

Unknown είπε...

Μόνο που δεν ξέρω πότε θα βγω απο πάνω.....

Lexi_penitas είπε...

Νομίζω αντιλήφθηκες ότι και να κάτσει μια "καθωσπρέπει" δουλειά δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε από το κύκλο (Σπουδές, δουλειά κυβερνητική, κλπ) που περιέγραψες. Βλέπεις που οδηγούν τα πράγματα, βγες απ' το κύκλο λοιπόν. Αλλιώς τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου. Break through και όρισε η ίδια τη ζωή σου. Δύσκολο αλλά ανταμείβει!

Unknown είπε...

Ο κυπριακός κύκλος της ζωής....Βασικά περιμένω να πάρω το πτυχίο μου (διδακτορικό) και όταν το πάρω ναι θα ξεφύγω απο όλο αυτόν τον φαύλο κύκλο. Λίγη υπομονή ακόμα και θα γίνει και αυτό....