Ο Ερντογάν, το κυπριακό και η δεύτερη ευκαιρία

Στις 30 Ιουλίου του 2008 το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας αποφάσισε να μην απαγορεύσει την λειτουργία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).
Ο πρόεδρος του Κόμματος και Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζεπ Ταγγίπ Ερντογάν όπως υποστηρίζουν οι αναλυτές είναι πλέον ελεύθερος να κάνει τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις για να συνεχίσει να υφίσταται η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.(http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_07/08/2008_280376)
Η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας όμως είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κυπριακό. Επειδή σύμφωνα με τον Μακάριο Δρουσιώτη, σε άρθρο του στην "Ελευθεροτυπία", θα πρέπει πρώτα να απελευθερωθούν τα 8 κεφάλαια των ενταξιακών που είναι μπλοκαρισμένα για το Κυπριακό.
Επίσης σημαντική παράμετρος είναι και μπλοκάρισμα του αμυντικού σχεδιασμού της Ε.Ε., ο οποίος απαιτεί πλήρη συνεργασία με το ΝΑΤΟ. Η Κύπρος μπλοκάρει τη συμμετοχή της Τουρκίας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφαλείας (EDA), μέρος του οποίου είναι και ο λεγόμενος ευρωστρατός, ενώ η Τουρκία θέτει βέτο στη συνεργασία του ΝΑΤΟ με το EDA λόγω της συμμετοχής της Κύπρου, που δεν είναι μέλος της συμμαχίας. (http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=20255640)
Ο ίδιος ο Ερντογάν σε δηλώσεις του παλαιότερα θεώρησε άδικη τη σύνδεση του κυπριακού με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Σταθμοί στην Ιστορία του ΑΚΡ .
14 Αύγουστου 2002: Ιδρύεται το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης μετά τη διάλυση. .
2 Νοεμβρίου 2002: Το ΑΚΡ καταφέρνει να εξέλθει πρώτο στις βουλευτικές εκλογές με ποσοστό 34% και 363 έδρες στη Βουλή.
.3 Μαρτίου 2003: Αίρεται η απαγόρευση που είχε επιβληθεί στον Ταγίπ Ερντογάν και ανακτώντας τα πολιτικά του δικαιώματα εκλέγεται βουλευτής και Πρωθυπουργός. .
4 Μαρτίου 2007: Ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CTP), Ντενίζ Μπαϊκάλ συμφωνεί με τον ηγέτη της Οργάνωσης Σκέψης του Ατατούρκ για τη δημιουργία συλλαλητηρίων ενάντια στο ΑΚΡ στη βάση φανταμενταλιστικών δραστηριοτήτων. .
5 Απριλίου 2007: Πραγματοποιούνται μεγαλειώδη συλλαλητήρια ενάντια στο κυβερνών Κόμμα σε όλη την Τουρκίας. Οι κεμαλιστές διαμαρτύρονται για την απόφαση του ΑΚΡ να διεκδικήσει την Προεδρία της χώρας. .
6 Απριλίου 2008: Ο Ταγίπ Ερντογάν σε μία φορτισμένη συναισθηματικά ομιλία ανατρέπει τα προγνωστικά και ανακοινώνει τον υποψήφιος του ΑΚΡ για την Προεδρία: «Είναι φίλος μου, ο συναγωνιστής μου, ο αδελφός μου, ο Αμπτουλάχ Γκιουλ». .
7 Απριλίου 2007: Το Γενικό Επιτελείο Στρατού αναρτά στην ιστοσελίδα του ηλεκτρονικό μεμοράντουμ /προειδοποίηση ενάντια στο ΑΚΡ προειδοποιώντας για λήψη μέτρων ενάντια στις ενέργειες των Ισλαμιστών που μπορεί να θέτουν σε κίνδυνο τον κοσμικό χαρακτήρα του Τουρκικού κράτους. Οι ισλαμιστές αντιδρούν δυναμικά και ο στρατός αποσύρει την ανακοίνωση από την ιστοσελίδα του.
.Μάιος 2007: Το ΑΚΡ προχωρεί στην εκλογή Προέδρου. Απαιτούνται τρεις εκλογικές αναμετρήσεις για την εκλογή Γκιουλ. Η διαδικασία ανατρέπεται μετά από ενέργειες της αντιπολίτευσης. Το Συνταγματικό Δικαστήριο αποδέχεται την προσφυγή του CTP στη βάση ότι απαιτείται η παρουσία των 2/3 των βουλευτών, δηλαδή 367 για να είναι έγκυρη η εκλογή Προέδρου. Το ΑΚΡ αντιδρά, διαλύει την Εθνοσυνέλευση και προκηρύσσει πρόωρες εκλογές. .
9 Ιουλίου 2007: Το ΑΚΡ κερδίζει με συντριπτική πλειοψηφία τις εκλογές στην Τουρκία με ποσοστό 47% και 340 βουλευτές. ΤΟ CTP παίρνει μόνο το 20% ενώ το Εθνικιστικό Κόμμα του Ντεβλέτ Μπαχτσελί εισέρχεται ξανά στο Κοινοβούλιο με ποσοστό 14%. .
10 Αυγούστου 2007: Ο Αμπτουλάχ Γκιουλ γίνεται ο 11ος Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας. .
12 Δεκεμβρίου 2007: Το ΜΗΡ του Ντεβλέτ Μπαχτσελί καλεί το ΑΚΡ να λύσει το θέμα της απαγόρευσης των γυναικών που φορούν τη μαντίλα να φοιτούν στα Τουρκικά Πανεπιστήμια. Το ΑΚΡ ανταποκρίνεται στην πρόσκληση. .
15 Φεβρουαρίου 2008: Το ΑΚΡ και το ΜΗΡ ψηφίζουν υπέρ τροποποίησης για άρση της απαγόρευσης για χρήση της ισλαμικής μαντίλας στα Τουρκικά Πανεπιστήμια. Οι κεμαλικοί κύκλοι αρχίζουν να αντιδρούν και μιλούν για εφαρμογή της Ισλαμικής ατζέντας του ΑΚΡ στην Τουρκία. .1
6 Φεβρουαρίου 2008: Το CTP του Ντενίζ Μπαϊκάλ προσφεύγει και πάλι στο Συνταγματικό Δικαστήριο για να ακυρώσει την τροποποίηση. .
17 Μαρτίου 2008: Ο Εισαγγελέας Αμπτουραχμάν Γιαλτσίνκαγια ζητά από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας να θέσει εκτός νόμου το κυβερνών Κόμμα της Τουρκίας στη βάση ότι είχε γίνει, ειδικότερα τον τελευταίο χρόνο, «επίκεντρο των δραστηριοτήτων ενάντια στον κοσμικό χαρακτήρα του Τουρκικού κράτους». Ο Εισαγγελέας ζητά και τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων 71 επιφανών μελών του ΑΚΡ, ανάμεσά τους βρίσκεται ο Πρόεδρος της Τουρκίας Αμποτουλάχ Γκιουλ και ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν. .1
8 Μαρτίου 2008 : Ο Εισαγγελέας / Εισηγητής Οσμάν Τζαν εισηγείται να μην τεθεί εκτός νόμου το ΑΚΡ. .
20 Απριλίου 2008: Το ΑΚΡ καταθέτει στο Συνταγματικό Δικαστήριο την απολογία του Κόμματος. Οι φήμες θέλουν τον ίδιο τον Ταγίπ Ερντογάν να έχει επιμεληθεί προσωπικά την απολογία. .
Μάιος 2008: ο Ταγίπ Ερντογάν συναντάται διαδοχικά με μέλη του κεμαλικού κατεστημένου και με τους στρατηγούς Μπουγιούκανιτ και Μπασμπούγ. Αρχίζουν να φτάνουν στην Τουρκία πιέσεις και εκφράσεις υποστήριξης απέναντι στο ΑΚΡ. .
24 Ιουνίου 2008: Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας ακυρώνει την τροποποίηση που είχαν ψηφίσει το ΑΚΡ και το ΜΗΡ για άρση της απαγόρευσης της χρήσης της Ισλαμικής μαντίλας στα Τουρκικά Πανεπιστήμια. .
30 Ιουλίου 2008: Το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφασίζει το μη κλείσιμο του κυβερνώντος Κόμματος της Τουρκίας. Η απόφαση θεωρείται προσωπική νίκη του Ταγίπ Ερντογάν.
(http://www.phileleftheros.com/MAIN/main.asp?gid=443)
Ο Ερντογάν θα πρέπει να κερδίσει το στοίχημα, της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, να εξισορροπήσει τις σχέσεις του με τους στρατιωτικούς, και να κάνει βήματα προόδου στο κυπριακό.