Σήμερα είναι περίεργη μέρα. Είναι τα γενέθλια μου..Κλείνω τα 30..Νιώθω κάπως περίεργα...Εντάξει είπα να αφήσω τις κακές σκέψεις κατα μέρος...Θυμάμαι πέρσι...Τα γενέθλια μου ήταν Κυριακή...Τα γιόρτασα το Σάββατο με τις φίλες μου..Πρώτα για φαι στο σπίτι και μετά για ποτό σε μπαράκι της πρωτεύουσας. Η ατμόσφαιρα ήταν περίεργη επειδή ήταν οι πυρκαγιές στην Ελλάδα...Ένα χρόνο μετά τα πράγματα είναι σαφώς διαφορετικά και τολμώ να πω καλύτερα....Βασικά καταρχήν είμαι σε άλλη δουλειά καλύτερη απο αυτή που είχα πέρσι...Τουλάχιστον σε ένα τομέα έχω κατασταλάξει και ηρεμήσει..Το άλλο κεφάλαιο προσωπικά...Το καλοκαίρι ήταν αρκετά δύσκολο όμως αποφάσισα να κρατήσω μόνο τα καλά και τα ουσιαστικά...Φέτος έμαθα να μην εμπιστεύομαι τόσο εύκολα τους άλλους....Έμαθα να κρατώ τους ανθρώπους που αξίζουν και άφησα πίσω άτομα και καταστάσεις που με χαλούσαν..Αυτό το ταξίδι ήταν οδυνηρό, άφησε πληγές όμως απο την άλλη για να φτάσεις στην όποια Ιθάκη σου πρέπει να περάσεις απο δοκιμασίες...Και εγώ δοκιμάστηκα μαθαίνοντας απο τα λάθη αυτού του καλοκαιριού....Όμως αποφάσισα ότι τώρα πλέον δεν θα αφήσω τίποτα και κανένα να με χαλάσει...Πάμε για άλλα καλύτερα...Τα καλύτερα έρχονται..Εύχομαι το φθινόπωρο που είναι προ των πυλών να φέρει όλα αυτά που επιθυμώ σε προσωπικό επίπεδο, επαγγελματικό. Πάνω απο όλα όμως υγεία....Το ταξίδι ξεκίνησε σαν όνειρο τον περασμένο Οκτώβρη με τις εξετάσεις, έγινε πραγματικότητα τον Ιανουάριο με την συνέντευξη..Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το βράδι της 31ης Ιανουαρίου όταν μου είπαν ότι πήρα τελικά την δουλειά...Δεν θα ξεχάσω την 1η Φεβρουαρίου όταν υπέβαλα την παραίτηση μου απο την παλιά μου δουλειά...Δεν θα ξεχάσω τις 19 Φεβρουαρίου την τελευταία μου μέρα όταν γύρισα και αποχαιρέτισα το Πανεπιστήμιο με την υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου ότι κάποτε, μια μέρα θα έλθω πίσω...Και το ταξίδι μου ξεκίνησε στις 3 Μαρτίου.....Είχα δυσκολίες αλλά σημασία έχει το ταξίδι..Κέρδισα νέες εμπειρίες, έμαθα νέα πράγματα που με βοήθησαν σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο..Κέρδισα νέους φίλους....Και προπάντος κάνω επιτέλους κάτι που μου αρέσει...Αν και αυτό το ταξίδι πήγε να αμαυρωθεί με κάποια περιστατικά εκτός δουλειάς εντούτοις ήταν ωραίο...Θέλω να συνεχίσει έτσι....Και να βρω την γαλήνη και σε προσωπικό επίπεδο...Πέρσι θυμάμαι μετά τα γενέθλια μου κάνοντας μετακόμιση είπα στον εαυτό μου ότι θα φύγω...Και έφυγα...Φέτος δίνω υπόσχεση στον εαυτό μου...Να βρω τον άνθρωπο μου..Επιτέλους. Δεν μπορεί το άλλο μου μισό θα είναι κάπου εκεί έξω..Μην με ρωτήσετε που δεν ξέρω...Απλά δεν το βρήκα ακόμα..Που θα μου πάει όμως θα το βρω...Και θα κάνουμε μαζί το ταξίδι της ζωής.....Άντε τα 30 είναι τα νέα 20....Είμαι κατα ένα χρόνο σοφότερη και ωριμότερη........................
Πάμε για άλλα καλύτερα..................................................
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου