Moon

Moon

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

Γάζα







Το 2009 δεν πρόλαβε καλά καλά να μπει και ξεκίνησε με ένα πόλεμο. Το Ισραήλ ξεκίνησε ψες την χερσαία επιχείρηση στη Γάζα. Και ενώ όλοι πιστεύουν ότι αυτό θα στοιχίσει στο Ισραήλ εντούτοις η επιχείρηση "Συμπαγές Μολύβι" εισήλθε στην δεύτερη φάση της.






O Λόρενς της Αραβίας, ο οποίος βοήθησε στην οργάνωση της εξέγερσης των Αράβων εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πριν από έναν αιώνα περίπου, είχε πει πως το να πολεμάς μιαν εξέγερση είναι «σαν να τρως σούπα με πιρούνι». Αυτό ίσως να μην ταιριάζει ακριβώς με την τωρινή επίθεση του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς στη Γάζα, αφού η Χαμάς δεν είναι μια απλή επαναστατική ομάδα. Είναι ταυτόχρονα πολιτικό κόμμα, οργάνωση κοινωνικών υπηρεσιών και τρομοκρατικός σχηματισμός. Ορκισμένος εχθρός του Ισραήλ, η Χαμάς συνεχίζει να ρίχνει ρουκέτες ελπίζοντας να σκοτώσει αδιάκριτα πολίτες. Στη στρατιωτική γλώσσα αυτή η σύγκρουση ονομάζεται «ασύμμετρη». Κυβερνήσεις και στρατοί αποφεύγουν τέτοιες συγκρούσεις επειδή συνήθως δεν καταλήγουν σε καθαρή νίκη - κανένας δεν παραδίδεται, δεν υπογράφεται καμία συνθήκη ειρήνης. Αλλοι κανόνες ισχύουν και ένας από αυτούς είναι ο εξής: αν ο στρατιωτικά υποδεέστερος κατορθώσει να επιβιώσει, αυτό θεωρείται νίκη του. Πριν από δύο χρόνια το Ισραήλ δοκίμασε αυτή την αλήθεια στον πόλεμο με τη Χεζμπολάχ στον Νότιο Λίβανο. Ο ισραηλινός στρατός επιτέθηκε με στόχο να τελειώσει μια για πάντα με τη Χεζμπολάχ αλλά, παρ΄ όλο που διέθετε την πιο σύγχρονη πολεμική μηχανή και η Χεζμπολάχ ήταν άτακτες ομάδες, ο πόλεμος θεωρείται καταστροφή για το Ισραήλ και η Χεζμπολάχ είναι ο νικητής. Το κύρος της σε όλη τη Μέση Ανατολή ανέβηκε στα ύψη. Παρ΄ όλα αυτά, το Ισραήλ κάνει τώρα τα ίδια- όλα ή τίποτε, λέει, όπως το 2006. Ο υπουργός Αμυνας Εούντ Μπαράκ έκανε λόγο για «πόλεμο ως το πικρό τέλος» εναντίον της Χαμάς. Η οργή του Ισραήλ είναι δικαιολογημένη. Στις 19 Δεκεμβρίου η Χαμάς αποφάσισε να μην ανανεώσει την εξάμηνη ανακωχή και άρχισε πάλι να ρίχνει ρουκέτες. Το ερώτημα όμως παραμένει: Μια μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση σαν αυτή που βρίσκεται εν εξελίξει είναι η σωστότερη τακτική για το Ισραήλ; Πολύ επικίνδυνη, καθώς όλοι σχεδόν οι ειδικοί του ασύμμετρου πολέμου λέγουν ότι είναι πρακτικά αδύνατον να εξοντωθεί η Χαμάςμε το στρατιωτικό και το κοινωνικό σκέλος της- λόγω υπεροχής πυρός του Ισραήλ. Εκτός τούτου, η επίθεση όξυνε τις σχέσεις του Ισραήλ με τη γειτονική του Αίγυπτο και την Ιορδανία- που δεν ήταν και περίφημες- και υπονόμευσε τις θέσεις εκείνων των Παλαιστινίων που είναι υπέρ των ειρηνευτικών συνομιλιών με το Ισραήλ. Οι βομβαρδισμοί στη Γάζα διόγκωσαν τα προβλήματα για την Ιερουσαλήμ. Βομβαρδίζονται τζαμιά επειδή το Ισραήλ πιστεύει ότι χρησιμοποιούνται για αποθήκευση όπλων, βομβαρδίζονται και καταστρέφονται πολυκατοικίες επειδή εκεί ζουν τα στελέχη της Χαμάς και το πανεπιστήμιο καταστράφηκε επειδή υποστηρίζει την ιδεολογία της Χαμάς. Ο καθένας από αυτούς τους στόχους είναι και ένα δίλημμα για την Ιερουσαλήμ, ενώ η εικόνα που αναδύεται από τους βομβαρδισμούς κάθε άλλο παρά βοηθά το Ισραήλ. Και, βεβαίως, είναι αμφίβολο αν αυτή η επίθεση φέρνει το Ισραήλ εγγύτερα στον στόχο του, την ολοσχερή εξάλειψη της Χαμάς. Αντιθέτως, όσο πιο έντονοι είναι οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ τόσο περισσότερες ρουκέτες εξαπολύονται εναντίον του. Η Χαμάς μπορεί να εξασθενήσει για ένα διάστημα καθώς σκοτώνονται στελέχη της και εξαντλείται ο οπλισμός της, αλλά μακροπρόθεσμα είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι δεν θα βγει κερδισμένη, όπως ακριβώς η Χεζμπολάχ το 2006. Η αύρα των αντιστασιακών αγωνιστών γίνεται ήδη αισθητή. Οπως συμβαίνει πάντοτε, όταν το θερμόμετρο στη Μέση Ανατολή ανεβαίνει, ο κόσμος κρίνει το Ισραήλ με διαφορετικά κριτήρια από ό,τι τους εχθρούς του. Το Ισραήλ είναι μια δημοκρατική χώρα και, ενώ κανένας δεν μπορεί να περιμένει οτιδήποτε από τη Χαμάς, από το Ισραήλ περιμένει κανείς μεγαλύτερη ευαισθησία στις ανθρώπινες θυσίες. Και ότι θα του έγινε μάθημα το περασμένο πάθημα. Οι πληροφορίες όμως αναφέρουν ότι, αντιθέτως, ετοιμάζεται να κάνει εισβολή στρατού στη Γάζα. Τότε ας μην εκπλαγεί κανείς αν ύστερα από κάποιους μήνες κάποια άλλη ερευνητική επιτροπή- όπως έγινε με την εισβολή του 2006 στον Λίβανο- αποφανθεί ότι η επίθεση στη Γάζα ήταν λάθος. Η σοβαρότερη κατηγορία για εκείνον τον πόλεμο ήταν ότι δεν είχε συγκεκριμένο στόχο. Το «πόλεμος ως το πικρό τέλος» δεν είναι σαφέστερο.






«Τόσες μέρες βομβαρδίζουν οι Ισραηλινοί τη Γάζα.Εχουν σκοτώσει 400 άτομα.Από αυτά τα 200 είναι μέλη της Χαμάς και ένα ανήκει στην ηγεσία της.Σιγά τα ωά!Η Χαμάς δεν είναι καμιά μυστική οργάνωση με λίγες εκατοντάδες μέλη που μπορεί να εξαρθρωθεί εύκολα.Εχει χιλιάδες οπαδούς που θα αντισταθούν και μαζί τους θα αντισταθούν και άλλοι.Αν μπουν οι Ισραηλινοί στη Γάζα,θα γίνει σφαγή». Τα λόγια αυτά, ενός Παλαιστινίου με τον οποίο επικοινώνησε «Το Βήμα», δείχνουν καθαρά πόσο έχει επιδεινωθεί η κατάσταση στη Μέση Ανατολή και πόσο μεγάλο είναι το αδιέξοδο που θα επακολουθήσει. Το εύλογο ερώτημα είναι γιατί το Ισραήλ επέλεξε αυτή τη χρονική συγκυρία για να εξαπολύσει μια τέτοια επίθεση. Εκπρόσωποι των Ισραηλινών ανά τον κόσμο δίνουν την ίδια στερεότυπη απάντηση: ότι το Ισραήλ υπερασπίζεται τους πολίτες του από τις ρουκέτες που εκτοξεύει η Χαμάς από τη Λωρίδα της Γάζας και ότι κάθε κράτος θα έκανε το ίδιο στη θέση του. Οι λόγοι όμως είναι περισσότεροι και πιο περίπλοκοι από την πάταξη απλώς της Χαμάς. Πρώτα απ΄ όλα υπάρχει ένα σκέλος πολιτικό. Οι εκλογές που θα πραγματοποιηθούν στο Ισραήλ στις 10 Φεβρουαρίου ωθούν κάθε κόμμα να σκληραίνει τη στάση του έναντι των Παλαιστινίων για να τις κερδίσει, όπως γράφει και ο Griff Witte στη Washington Ρost. Το Ισραήλ γνωρίζει ότι μπορεί να βασίζεται στον Τζορτζ Μπους για πλήρη υποστήριξη των ενεργειών του, ενώ είναι λιγότερο βέβαιο για το πώς θα αντιδρούσε σε μια τέτοια επιχείρηση ο Μπαράκ Ομπάμα που θα εγκατασταθεί στον Λευκό Οίκο στις 20 Ιανουαρίου. Υπάρχει επίσης ένα στρατιωτικό σκέλος: ο ισραηλινός στρατός επιθυμεί να απαλλαγεί από την κηλίδα που τον ακολουθεί από το καλοκαίρι του 2006, όταν εξαπέλυσε παρόμοια επιχείρηση εναντίον της Χεζμπολάχ στον Νότιο Λίβανο, κάνοντας μια τρύπα στο νερό. Οι εκθέσεις που έστελνε ο ισραηλινός στρατός προς την πολιτική ηγεσία (μερικές από τις οποίες διαθέτει «Το Βήμα») κινούνταν όλες στο μοτίβο ότι η Χαμάς είχε εκμεταλλευτεί την εκεχειρία των έξι τελευταίων μηνών για να εξοπλιστεί εκ νέου και έπρεπε ως εκ τούτου να γίνει κάτι σύντομα ώστε να αντιμετωπιστεί η απειλή της. Επειτα υπάρχει και το ψυχολογικό σκέλος. Σύμφωνα με αναλυτές από το Ισραήλ οι Ισραηλινοί τελευταίως αισθάνονται τα πάντα να καταρρέουν γύρω τους. Θεωρούν ότι οι Αραβες γενικότερα δεν δέχθηκαν ποτέ τη νομιμότητα του κράτους του Ισραήλ, ότι η κοινή γνώμη στη Δύση στρέφεται όλο και περισσότερο εναντίον τους- φοβούνται ότι θα ακολουθήσουν και οι κυβερνήσεις- και ότι το Ολοκαύτωμα γίνεται όλο και πιο μακρινή ανάμνηση. Επιπλέον βλέπουν στρατιωτικούς εχθρούς παντού: στα ανατολικά το Ιράν που προσπαθεί να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, στον βορρά τη λιβανέζικη Χεζμπολάχ, στον νότο την ισλαμική Χαμάς που ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας ενώ στο εσωτερικό του Ισραήλ βλέπουν 1,3 εκατ. άραβες ισραηλινούς να γίνονται όλο και πιο ακραίοι και να πολλαπλασιάζονται με γρήγορους ρυθμούς. Οι Παλαιστίνοι- και όχι μόνο- απαντούν σε αυτές τις ανησυχίες του Ισραήλ ότι η λύση είναι πολιτική και όχι στρατιωτική. «Οι Ισραηλινοί δοκίμασαν την τακτική των μαζικών βομβαρδισμών στον Λίβανο το 2006.Δεν πήραν όμως το μάθημά τους» αναφέρει, μιλώντας προς «Το Βήμα» ο παλαιστίνιος πρέσβης στην Αθήνα Σαμίρ Αμπού Γκαζάλε. «Αυτά τα ζητήματα δεν λύνονται με στρατιωτικά μέσα,μάταια προσπαθεί το Ισραήλ εδώ και 60 χρόνια.Λύνονται μόνο με πολιτικά μέσα,με διαπραγματεύσεις». Αποψη που δεν φαίνεται να συμμερίζονται οι Ισραηλινοί. «Το Βήμα» επικοινώνησε με τον Μαρσέλο Μπούρντμαν, κάτοικο της πόλης Ασκελόν η οποία βρίσκεται εντός της εμβέλειας των ρουκετών της Χαμάς. «Η καθημερινή μας ζωή είναι τουλάχιστον περίεργη τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.Ολη μέρα περιμένουμε να ακούσουμε τις σειρήνες και έχουμε 30 δευτερόλεπτα για να πάμε σε κάποιο καταφύγιο» τονίζει. Στο ερώτημα γιατί δεν μετακομίζει αφού η ζωή εκεί είναι αφόρητη απαντά πως, αφενός, δεν θεωρεί ότι φταίει σε κάτι ώστε να τα μαζέψει και να φύγει και, αφετέρου, πως παρά την δύσκολη πραγματικότητα «αισθάνομαι κάποια σιγουριά.Εχουμε τις σειρήνες, τα καταφύγια,μια 24ωρη τηλεφωνική γραμμή που μας δίνει πληροφορίες και συμβουλές για την κατάσταση της ασφάλειας» σημειώνει- αντικρούοντας άθελά του το επιχείρημα του Ισραήλ ότι η επιχείρηση ήταν απολύτως αναγκαία για την υπεράσπιση της ζωής των πολιτών του που ζουν κοντά στα σύνορα με τη Γάζα. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι ο κ. Μπούρντμαν, όπως και πολλοί συμπατριώτες του, δεν συνδέει την πολιτική λύση του Παλαιστινιακού με όσα συμβαίνουν στη Γάζα: «Πρόκειται για δύο διαφορετικά προβλήματα:ένα είναι το Παλαιστινιακό,ενώ σχετικά με τη Χαμάς είναι πρόβλημα τρομοκρατίας». Η ισραηλινή επιχείρηση έφερε στο φως τόσο το χάσμα ανάμεσα στους Αραβες (τις ηγεσίες τους, γιατί η κοινή γνώμη είναι σαφέστατα υπέρ του λαού της Γάζας) όσο και εκείνο ανάμεσα στους ίδιους τους Παλαιστινίους. Οπως και σε άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν, από τη μια πλευρά βρίσκονται οι κυβερνήσεις της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και της Σαουδικής Αραβίας, και από την άλλη η Συρία, η Χεζμπολάχ, το Ιράν και διάφοροι άραβες ισλαμιστές, αριστεροί και εθνικιστές. Οσο για το εσωτερικό χάσμα των Παλαιστινίων σοβούσε από το 2006 όταν η Χαμάς κέρδισε τη Φατάχ στις βουλευτικές εκλογές με 42% και ξέσπασε ενάμιση χρόνο αργότερα όταν πέταξε τη Φατάχ έξω από τη Λωρίδα της Γάζας. Τους τελευταίους μήνες η κατάσταση έχει ως εξής: η Χαμάς ελέγχει τη Γάζα και ο πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς τη Δυτική Οχθη. Η μεταξύ τους συνεννόηση είναι σχεδόν ανύπαρκτη και το μέλλον διαγραφόταν ήδη ζοφερό προτού το Ισραήλ εξαπολύσει την επίθεσή του περί τα μέσα Δεκεμβρίου, καθώς η θητεία του κ. Αμπάς πρόκειται σύντομα να λήξει και κανείς δεν γνώριζε πώς θα εξελισσόταν η εσωτερική πολιτική κατάσταση των Παλαιστινίων από εκεί και πέρα. Τώρα το μακελειό που προκαλούν οι ισραηλινές βόμβες στους άμαχους Παλαιστινίους στη Γάζα συνιστά επιπρόσθετο αγκάθι: σπρώχνει και τους κατοίκους της εν πολλοίς ήσυχης Δυτικής Οχθης στη ριζοσπαστικοποίηση. «Μια τόσο μικρή περιοχή όπως η Δυτική Οχθη είναι κατακερματισμένη:έχει 517 ισραηλινά στρατιωτικά μπλόκα, 400.000 εβραίους εποίκους ενώ υπάρχει και το τείχος της ντροπής που κατατρώει μεγάλα κομμάτια γης καθώς και 12.000 παλαιστίνιους κρατουμένους» επισημαίνει στο «Βήμα» παλαιστινιακή πηγή. Ολα αυτά δείχνουν ότι η εξάπλωση της ανάφλεξης στην περιοχή βρίσκεται μόλις μια σπίθα μακριά.



Στις 19 Ιουνίου τέθηκε σε ισχύ ασταθής εξάμηνη εκεχειρία μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ, την οποία διαπραγματεύτηκαν οι Αιγύπτιοι. * Η ρίψη ρουκετών και οι ισραηλινές επιχειρήσεις στη Γάζα μειώθηκαν. * Η βία επανέκαμψε στις 4 Νοεμβρίου, όταν το Ισραήλ εισέβαλε στη Γάζα με στόχο, όπως αναφέρει, ένα τούνελ προς την Αίγυπτο ανεφοδιασμού της Χαμάς. Οι Παλαιστίνιοι απάντησαν εκτοξεύοντας ρουκέτες. * Οι εχθροπραξίες εντάθηκαν. Το Ισραήλ πολιόρκησε στενότερα τη Γάζα. * Η εκεχειρία εξέπνευσε στις 19 Δεκεμβρίου. Η μια πλευρά κατηγορεί την άλλη για την παραβίασή της. Η ρίψη ρουκετών αυξήθηκε. * Στις 27 Δεκεμβρίου το Ισραήλ εξαπέλυσε μεγάλης κλίμακας αεροπορική επίθεση στη Γάζα.



Ο ισραηλινός στρατός επιχειρεί το πρωί της Κυριακής στα περίχωρα της πόλης της Γάζας, αρκετά χιλιόμετρα από τα σύνορα με το Ισραήλ, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες τους οποίους επικαλείται το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ισραηλινά άρματα μάχης και πεζικό ενεπλάκησαν σε μάχες με άνδρες της Χαμάς καθώς συνεχίζεται η χερσαία επιχείρηση από το βράδυ του Σαββάτου.

Η εισβολή έγινε από τέσσερα σημεία από μονάδες των ειδικών δυνάμεων, με την υποστήριξη ιλών τεθωρακισμένων και ελικοπτέρων, αλλά και αεροπορική κάλυψη.
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες οι Ισραηλινές δυνάμεις--κυρίως άρματα μάχης--έχουν λάβει θέσεις στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, σε περιοχές που χρησιμοποιούν συχνά Παλαιστίνιοι μαχητές για να εκτοξεύουν ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ, καθώς και κοντά στη νότια πόλη Ράφα, πλησίον του σημείου ελέγχου Ερέζ, στην μεθόριο της Λωρίδας με την Αίγυπτο.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Ha'aretz, Ισραηλινές δυνάμεις επιχείρησαν χθες Σάββατο να εισδύσουν στην περιοχή Σατζαΐγιεχ στην πόλη της Γάζας αλλά απωθήθηκαν.
Παιχνίδι εντυπώσεων με τα θύματα
Σημαντική επικοινωνιακή ανατροπή για την Χαμάς, εάν επιβεβαιωθεί, είναι η πληροφορία ότι αιχμαλώτισε δύο ισραηλινούς στρατιώτες το πρωί της Κυριακής. Την πληροφορία μετέδωσαν τα παλαιστινιακά ΜΜΕ.
Η Χαμάς ισχυρίζεται ότι έχει σκοτώσει τουλάχιστον εννέα Ισραηλινούς στρατιώτες, ενώ πολλοί ακόμα έχουν τραυματιστεί από τα πυρά της, κατά ανακοίνωση της στρατιωτικής της πτέρυγας, τις Ταξιαρχίες Εζ ελ Ντίν αλ Κάσαμ. Τέσσερις επιβεβαίωσαν οι άνδρες της και άλλες πέντε έγιναν γνωστές από υποκλοπές επικοινωνιών. Ανάμεσα στους νεκρούς είναι ένας αξιωματικός, σύμφωνα με την ίδια πηγή.
Από την ισραηλινή πλευρά δεν σχολιάστηκαν αυτές οι πληροφορίες, ενώ ανακοινώθηκαν 30 τραυματίες, δύο εκ των οποίων σοβαρά.
Πολιορκημένη πόλη
Πρώτα θύματα της εισβολής ήταν πέντε άνδρες της Χαμάς και τρεις άμαχοι, αυξάνοντας τον απολογισμό των θυμάτων από την έναρξη της επίθεσης του Ισραήλ. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, τουλάχιστον το 25% των 453 Παλαιστινίων που έχουν βρει το θάνατο έως σήμερα από την επιχείρηση είναι άμαχοι, ενώ επιβεβαιωμένα έχουν σκοτωθεί δεκάδες παιδιά και γυναίκες. Ωστόσο Παλαιστινιακές πηγές ανεβάζουν το ποσοστό στο 40%. Πάνω από 2.050 άλλοι έχουν τραυματισθεί.
Τα δεινά του 1,5 εκατ. Παλαιστινίων που συνωστίζονται στη Λωρίδα της Γάζας γίνονται όλο και πιο απελπιστικά. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν κλειστεί στα σπίτια τους εδώ και ημέρες, υπό τον τρόμο των διαρκών βομβαρδισμών, και οι προμήθειές τους σε νερό, τρόφιμα και φάρμακα εξαντλούνται ταχύτατα.
Ισραηλινή, ή μάλλον ΝΑΤΟϊκή, γελοιότητα
Είναι σύνηθες πλέον για τις δυνάμεις των χωρών του ΝΑΤΟ να επιρρίπτουν κάθε ευθύνη για απώλεια αμάχων μεταφέρθηκε έμμεσα στον αντίπαλο.
«Αυτοί που χρησιμοποιούν αμάχους σαν ασπίδα είναι υπεύθυνοι για την τύχη τους, κάθε ένας που κρύβει τρομοκράτη ή όπλα είναι τρομοκράτης», αναφέρει η ίδια ανακοίνωση.
Δηλαδή, όπως δίδαξαν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ στη Σερβία, ή των ΗΠΑ και των άλλων «πρόθυμων» στο Ιράκ, εάν ένας πολίτης δεν έχει τη δύναμη να εμποδίσει ενόπλους από το να χρησιμοποιήσουν την κατοικία του, είναι λόγικό, δίκαιο και «νόμιμο» να πεθάνει μαζί τους...







Δεν υπάρχουν σχόλια: