Τρύπες!!!

Η φωτό είναι απο τον "Φιλελεύθερο"(http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=136&id=521087). Αυτό κάποτε ήταν το σχολείο μου. Ένα γυμνάσιο ακριτικό πλάι στην πράσινη γραμμή. Όχι και σε τόσο καλή κατάσταση. Επιδιορθώθηκε μετά που αποφοίτησα. Το κλειστό ήταν ο τόπος που κάναμε γυμναστική, που παίζαμε μπάσκετ, που κάναμε όλες τις εκδηλώσεις του σχολείου μας. Και τώρα οι καθαρίστριες του σχολείου βάζουν καλάθους αχρήστων για να μαζεύουν το νερό της βροχής έτσι για να μην πλυμμηρίσει το κτίριο. Πραγματικά στενοχωρέθηκα. Το σχολείο αυτό κρατήθηκε με νύχια και με δόντια. Ήταν ο λόγος που Καϊμακλί και Παλουριώτισσα τότε μετά την εισβολή δεν ερήμωσαν. Χιλιάδες αποφοίτησαν απο αυτό το σχολείο ανάμεσα τους και εγώ. Δεν θα ξεχάσω τους διαδρόμους με τα αναχώματα και τα πολυβολεία. Δεν θα ξεχάσω το ανοικτό γήπεδο που έβλεπε την πράσινη γραμμή. Και φυσικά εκείνα τα αξέχαστα, ωραία μαθητικά χρόνια με συμμαθητές και καθηγητές. Είναι κρίμα τόσες αναμνήσεις να καταστρέφονται απο το πέρασμα του χρόνου και την αναλγησία της πολιτείας. Και να σκεφτείς ότι το κλειστό δεν είναι και τόσο παλιό σε σχέση με το κύριο οικοδόμημα του σχολείου που χρονολογείται απο την δεκαετία του 1960 νομίζω..Το κλειστό αν δεν κάνω λάθος κτίστηκε τέλη της δεκαετίας του 1980. Και σημειωτέον είναι και έδρα του Αχιλλέα Καϊμακλίου και εκεί λειτουργούν και οι ακαδημίες του. Είναι κρίμα πραγματικά κρίμα τέτοια κατάντια...Τα χρόνια περνούν, οι αναμνήσεις μένουν και κάποιοι τις κάνουν να ξεθωριάζουν.....