Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Χαρούμενη στην πόλη των τρελών. Αυτός ο κόσμος που ζούμε μοιάζει με ένα απέραντο φρενοκομείο και εμείς προσπαθούμε να επιβιώσουμε και να ζήσουμε. Η ζωή μας είναι τόσο αγχώδης και ταυτόχρονα τόσο μικρή και σύντομη. Για αυτό να προσπαθήσουμε να ζούμε την κάθε στιγμή και να ζούμε όσο το δυνατό καλύτερα. Κάθε μέρα πρέπει να αδράζουμε την μέρα και να προσπαθούμε να περνάμε καλά.Ζήστε την ζωή σας λοιπόν όσο καλύτερα γίνεται.If you have the guts check this out (if you dare with your own risk)....
1 σχόλιο:
πελλαρες.οταν ο γιος τους θελει να καμει κατι παντα σκεκονται αντροσιη.η μανα πρεπε να πεθανει,παντα οχι γιε μου να παεις δημοσιος υπαλληλος να πιανεις λεφτα να σπουδασεις δασκαλος ακομα να ψηλωνει η μουττη της.τωρα ο γιος παει καλογερος αμεσως το βρωμικο ετοιμοθανατο τους μυαλο σκαρφιστηκε να επινοησουν κυκλωματα προσηλυτισης μοναχων.μεχρι ως που θα φτασουν τα μυαλα των αχρειων νεοκυπριων?πρεπε να πεθανουν αυτα τα αχρεια ατομα.
Δημοσίευση σχολίου