Στη ζωής το πάρτυ....

Απόγευμα στη δουλειά. Κάθομαι. Δουλεύω. Σκέφτομαι. Οι τελευταίες βδομάδες ήταν δύσκολες.... Ακούσα τόσα πολλά για αρρώστιες μια η απορρίψεις, απο την άλλη η προδοσίες ή συνωμοσίες. Θαυμάζω το κουράγιο όλων αυτών που γεννιούνται απο τις στάχτες γελούν στη βροχή όπως λένε οι Ονιράμα και ζουν την πιο όμορφη μέρα. Ναι είναι άσχημο να σε προδίδουν. Άτομα που μόνο καλό είδαν απο εσένα. Ναι είναι άσχημο να σε προδίδει ο άνθρωπος σου. Ή έστω αυτός που νόμιζες ότι ήταν ο άνθρωπος σου............ Να σου λέει ότι φεύγω τα παρατάω. Αφού δεν μπορώ να πολεμήσω...Παραδέκτηκες ήττα πριν δεις το αποτέλεσμα. Λες με αγαπάς και νοιάζεσαι. Αλλά η αγάπη είναι πέρα απο αυτό. Αγάπη σημαίνει να θέλεις να είσαι μαζί με τον άλλο. Και στα δύσκολα και στα εύκολα................Φοβήθηκες.....Ελπίζω μια μέρα να καταλάβεις. Όχι να τα παρατας. Η αγάπη θέλει δύο δυο να γελούν στο ίδιο αστείο δυο να ζεσταίνουνε το κρύο δυο να μοιράζονται αμαρτία και Θεό.................Αφιερωμένο εξαιρετικά στα πιο γλυκά καστανά μάτια. Με την ελπίδα ότι μια μέρα θα καταλάβουν. Ελπίζω σύντομα....