Ψες μετά απο καιρό αποφάσισα να βγω έξω Σάββατο βράδυ. Και δεν εννοώ για καφέ. Εννοώ για ποτό και χορό. Πήρα λοιπόν μια φίλη και κατά τις 9.30 πήγαμε σε γνωστό στέκι της πρωτεύουσας. Πρέπει να πω ότι για πρώτη φορά μετά απο καιρό ένιωσα να διασκεδάζω στην Λευκωσία. Όντας εκ φύσεως στριμμένο άντερο και ιδιότροπη σε όλους τους τομείς της ζωής μου έτσι και στο θέμα διασκέδαση έχω κάποιες ιδιορυθμίες. Βασικά χάρηκα γιατί δεν είδα τις ίδιες στιλιζαρισμένες φάτσες. Είδα ανθρώπους νέους, ντυμένους άνετα να θέλουν να περάσουν καλά. Και δεν υπήρχε αυτός ο χρονικός περιορισμός. Εν πάσει περιπτώσει μπορώ να πω ότι πέρασα αρκετά καλά. Και ενώ περνούσες καλά, χόρευες, διασκέδαζες, υπήρχε οπτική επαφή εντούτοις δεν γινόταν τίποτε άλλο. Δηλαδή τι εννοώ. Υπήρχε φλερτ, κέρασμα ποτών κλπ αλλά μέχρι εκεί. Και εγώ με την φίλη μου δεχθήκαμε κέρασμα απο μια παρέα. Βασικά εγώ δεν ήθελα να δεκτώ αλλά η Ρένα επέμενε και έτσι το δεχτήκαμε. Ευχαριστήσαμε εγώ με μισή καρδιά γιατί δεν ήθελα κάτι τέτοιο. Σε κάποια φάση αποφασίζουμε να φύγουμε. Η παρέα μας βλέπει. Πάμε να πάρουμε τα σακάκια μας αλλά ως εκεί. Κανείς απο αυτούς δεν ήλθε να μας μιλήσει. Το συμπέρασμα. Ο κόσμος φοβάται. Φλερτάρει αλλά απο μακριά. Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να προχωρήσει. Οι ανθρώπινες σχέσεις όντως έχουν γίνει δύσκολες και πολύπλοκες.....Αλλά τι να γίνει. Ευτυχώς υπάρχουν κάτι facebook,email, blog για να γίνεται καμιά επαφή. Ας είναι έστω και κάτι ηλεκτρονικό. Σε λίγο αν συνεχίσουμε έτσι θα ξεχάσουμε πώς γίνεται το κανονικό.....Και μετά θυμάμαι και αυτό τον επίμονο στίχο της Πρωτοψάλτη. Θωμά είσαι σπίτι;;Γιατί σε παίρνω και μιλάει...Ε και εμείς κάπως έτσι....
2 σχόλια:
Βολτάροντας στο διαδίκτυο, μπήκα τυχαία στον ιστότοπό σου και ήρθα αντιμέτωπη με τη λεζάντα "αγαπημένα βιβλία". Εκεί συνάντησα ένα δικό μου "Τη Ματζίκα της αγάπης". Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε αυτό το βιβλίο μου επειδή είναι και το δικό μου αγαπημένο αλλά από τους αναγνώστες κάπως αδικημένο. Πασχαλία Τραυλού
Αγαπητή φίλη, σε βρήκα κι εγώ μέσω της Πασχαλίας, ομότεχνη γαρ! Ένιωσα να σε ζηλεύω που ζεις και αναπνέεις στην λατρεμένη μου Λευκωσία και θα χαιρόμουν πολύ να σε γνωρίσω από κοντά στην επόμενη επίσκεψή μου. Προσωπικά δε θα μπορούσα ποτέ να καταφερθώ εναντίον του διαδικτύου, χρωστάω στην τεχνολογία την ευτυχία μου. Με έφερε σ'επαφή με τον έρωτα της ζωής μου και μου άλλαξε τη ζωή. Κάποτε θα γράψω ένα βιβλίο σχετικά. Ρίξε μια ματιά στο ιστολόγιό μου και θα καταλάβεις...
Φιλικά, Μαρία
Δημοσίευση σχολίου