Με προδώσαν οι φίλοι μου....

Πρώτη μέρα στη δουλειά μετά απο δυο εβδομάδες. Νομίζω δεν έχω περάσει χειρότερα σε άδεια. Ίσως τον Ιούλιο του 2008...Αλλά αυτό ξεπερνά κάθε φαντασία....Τόσες νεκατωσιές για τον κάθε άσχετο που δεν έχει δουλειά και ασχολείται μαζί σου και σε κατηγορεί...Οκ.........Γιατί έκανες ένα μεγάλο λάθος. Άφησες μια δουλειά που δεν σου άρεσε και βρήκες άλλη και ησύχασες. Γιατί αγάπησες κάποιον που κατά τα δικά τους δεδομένα δεν είναι της τάξης του. Αυτό το πράγμα που έχουμε στην Κύπρο να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους με βάση το επάγγελμα, το αυτοκίνητο, το σπίτι, τον τόπο καταγωγής με δαιμονίζει. Όλοι μας έχουμε πτυχίο, μάστερ κάποιοι απο εμάς και διδακτορικά.....Ένα αυτοκίνητο που να τζιλά και ένα σπίτι.......Δηλαδή άμα ο άλλος είναι γιατρός, δικηγόρος είναι άλλη κλάση(η επιλογή των επαγγελμάτων είναι τυχαία).......Και ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις τι κάνει ο άλλος........Και τι σε νοιάζει.......Βίωσα τι θα πει αχαριστία, αγνωμοσύνη, ζήλια και φθόνος. Δεν πιστεύω σε αγάπες φιλίες κλπ...Όλα αυτά εχουν εκλείψει για εμένα.....Τουλάχιστον να έχουμε την υγεία μας και ανθρώπους που μας αγαπούν. Και επιτέλους αυτό το βρωμο 2010 να πάει στο καλό μαζί με όλα τα χάλια που μας έφερε. Δεν αντέχω άλλο.Πραγματικά........................