Απλά απορώ

Είναι κάποιες μέρες που νιώθω τόσο χάλια και με πλακώνει ένα βάρος λες και δεν μπορώ να αναπνεύσω....Νιώθω να με πλακώνουν όλα θέλω να ξεφύγω...Όλα μου φταίνε καλά, κακά, άσχημα.....Διερωτώμαι...Για τα πράγματα που συμβαίνουν. Γιατί η ζωή μας να είναι τόσο χάλια...Γιατί κάποια πράγματα είναι πέρα απο τις δυνάμεις μας...Γιατί αυτό γιατί εκείνο.....Να σε βλέπω να είσαι εκεί. Να είσαι κοντά μου αλλά να με αποκλείεις. Να μην μου λες μια καλή κουβέντα...Λες και υπάρχει ένας τοίχος ανάμεσα μας...Λες και δεν μπορείς να μου πεις μια λέξη...Να σε περιμένω να φανείς και εσύ να έρχεσαι πέντε λεπτά...Να μου δίνεις ζωή και μετά να χάνεσαι...Λες και είσαι άνεμος. Όταν σε βλέπω είμαι τόσο ευτυχισμένη. Και όταν φεύγεις με πιάνουν οι τύψεις...Και τα γιατί......Ας μπορούσα να σε καταλάβω. Έστω μόνο μια φορά.....