Moon

Moon

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Τι μου έμαθε το 2010....

Το 2010 έμαθα πολλά και διάφορα πράγματα. Πρώτον σε αυτόν τον τόπο δεν ησυχάζεις ούτε νεκρός..(Κλοπή σορού Τάσσου Παπαδόπουλου τον περασμένο Δεκέμβρη και ανέρευση της τον Μάρτη...). Έμαθα επίσης ότι κάποιος τρελός μπορεί να σου αφαιρέσει τη ζωή σου έτσι επειδή δεν σε χωνεύει (δολοφονία Άντη Χατζηκωστή). Έμαθα επίσης ότι πολλοί αλωνίζουν στα στρατόπεδα κλέβοντας τόνους εκρηκτικά και μετά δεν την πληρώνει κανείς (κλοπή εκρηκτικών απο στρατόπεδο).............Βίωσα στο πετσί μου τι σημαίνει κρίση.........Έμαθα ακόμα ότι δεν υπάρχει ούτε φιλία ούτε συγγένεια και ότι πιο εύκολο είναι να σε προδώσουν οι φίλοι σου και οι συγγενείς σου...Απόκτησα πολύ καλές σχέσεις με τους γιατρούς και τα νοσοκομεία......Άρχισα να ακούω ξανά τουρκική μουσική....Κατάλαβα τι σημαίνει να εύχεσαι τι είναι να έχεις την υγεία σου....Τι κρατώ απο το 2010 2-3 καλούς φίλους, ελάχιστες καλές στιγμές και πολλές ελπίδες για το 2011.

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Με προδώσαν οι φίλοι μου....

Πρώτη μέρα στη δουλειά μετά απο δυο εβδομάδες. Νομίζω δεν έχω περάσει χειρότερα σε άδεια. Ίσως τον Ιούλιο του 2008...Αλλά αυτό ξεπερνά κάθε φαντασία....Τόσες νεκατωσιές για τον κάθε άσχετο που δεν έχει δουλειά και ασχολείται μαζί σου και σε κατηγορεί...Οκ.........Γιατί έκανες ένα μεγάλο λάθος. Άφησες μια δουλειά που δεν σου άρεσε και βρήκες άλλη και ησύχασες. Γιατί αγάπησες κάποιον που κατά τα δικά τους δεδομένα δεν είναι της τάξης του. Αυτό το πράγμα που έχουμε στην Κύπρο να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους με βάση το επάγγελμα, το αυτοκίνητο, το σπίτι, τον τόπο καταγωγής με δαιμονίζει. Όλοι μας έχουμε πτυχίο, μάστερ κάποιοι απο εμάς και διδακτορικά.....Ένα αυτοκίνητο που να τζιλά και ένα σπίτι.......Δηλαδή άμα ο άλλος είναι γιατρός, δικηγόρος είναι άλλη κλάση(η επιλογή των επαγγελμάτων είναι τυχαία).......Και ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις τι κάνει ο άλλος........Και τι σε νοιάζει.......Βίωσα τι θα πει αχαριστία, αγνωμοσύνη, ζήλια και φθόνος. Δεν πιστεύω σε αγάπες φιλίες κλπ...Όλα αυτά εχουν εκλείψει για εμένα.....Τουλάχιστον να έχουμε την υγεία μας και ανθρώπους που μας αγαπούν. Και επιτέλους αυτό το βρωμο 2010 να πάει στο καλό μαζί με όλα τα χάλια που μας έφερε. Δεν αντέχω άλλο.Πραγματικά........................

Διχασμός στη Βουλή για τον Φάκελο της Κύπρου | Sigma Live

Διχασμός στη Βουλή για τον Φάκελο της Κύπρου Sigma Live

Μετά την απαράδεκτη πράξη των κατεχομένων στο Ριζοκάρπασο | Sigma Live

Μετά την απαράδεκτη πράξη των κατεχομένων στο Ριζοκάρπασο Sigma Live

Τούρκοι χάκερς χτυπούν κυπριακές εταιρείες | Sigma Live

Τούρκοι χάκερς χτυπούν κυπριακές εταιρείες Sigma Live

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Σαν δαίμονας να κουβαλάς του κόσμου τους χειμώνες....

Κάπως έτσι νιώθω...Ένα ράκος. Ψυχολογικά και σωματικά. Λες και ήλθε το ταβάνι στο κεφάλι μου για άλλη μια φορά....Το να σε προδίδουν οι φίλοι σου και οι συγγενείς σου είναι ένα πράγμα...Το να σε προδίδουν για δεύτερη φορά αφού τους έδωσες δεύτερη ευκαιρία είναι σαν μια μαχαιριά στην καρδιά...........Οκ........Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι...Ναι..Όταν όμως αγαπάς.....δεν καταλαβαίνεις τίποτε............Στη ζωή μου έμαθα να κάνω αυτό που πιστεύω ότι είναι σωστό..Όσο και αν μου έλεγαν να κάνω κάτι εγώ το έκανα.Όλη μου τη ζωή πίστευα ότι είναι καλύτερα να προσπαθήσεις να κάνεις κάτι και να φας τα μούτρα σου παρά να διερωτάσαι μια ζωή πως θα ήταν αν το έκανες...Και εγώ το έπραξα πολλές φορές. Η μακαρίτισσα η γιαγιά μου έλεγε ότι που τα ανάθεμα τζαι τζει εν έσιει...Όντως έτσι είναι. Όταν φας τα μούτρα σου 2 φορές μετά συνηθίζεις. Δε με νοιάζει που τα έφαγα για ακόμα μια φορά...Με νοιάζει που έδωσα ακόμα μια ευκαιρία σε άτομα που δεν την άξιζαν...........................................Και με πρόδωσαν.........Τώρα εύχομαι όλα να πάνε καλά.....Και αν είναι κάτι να γίνει θα γίνει..........................................

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

1.385 μηνύματα από την Ελλάδα θα δημοσιεύσει το WikiLeaks | Sigma Live

1.385 μηνύματα από την Ελλάδα θα δημοσιεύσει το WikiLeaks Sigma Live

Ακούει ο κ. Παπουτσής;

Ακούει ο κ. Παπουτσής;

Τι σου είναι ο έρωτας....

Έρωτας ίσως η πιο ωραία και συνάμα πιο δύσκολη διαδικασία στη ζωή μας. Έρωτας είναι αυτό το σφίξιμο στο στομάχι.....Τα πόδια που κόβονται όταν έλθει η ώρα να τον/την δεις. Έρωτας είναι αυτή η γλυκιά αναμονή του τηλεφωνήματος του μηνύματος της συνάντησης. Εκείνο το άγγιμα, το βλέμμα που σε κάνει να λιώνεις. Που σε στέλνει στα ουράνια.........Είναι τόσο γλυκό συναίσθημα όταν το νιώθεις. Και άλλες φορές πας στα τάρταρα. Κλαις. Πονάς.Λυπάσαι...Χωρίς αυτό δε ζεις....................Και είναι τόσο ωραία όλα. Όταν είσαι μαζί του/της ξεχνάς τα πάντα. Τα βάσανα. Τον πόνο...Και θυμάσαι μόνο τα καλά....................................

Casting νεκρών

Casting νεκρών

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Απίστευτο κι όμως…κυπριακό | Sigma Live

Απίστευτο κι όμως…κυπριακό Sigma Live

Είναι κάτι στιγμές......

Κάθομαι και διαβάζω. Το βιβλίο. Δεν συγκεντρώνομαι. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ.. Σκέφτομαι όλα όσα συνέβησαν τις τελευταίες μέρες....Προδοσία απο ανθρώπους που αγαπάς. Προδοσία απο αυτόν που πίστευες ότι ήταν ο άνθρωπος σου.....Το μυαλό σταματά...Χάνεται στις σκέψεις. Στις αναμνήσεις. Είναι στιγμές που σε μισώ. Και καταριέμαι την ώρα και την στιγμή που σε γνώρισα. Εκείνη την ηλιόλουστη μέρα στο καφέ με εκείνο το γεμάτο νόημα βλέμμα σου να με κοιτάζεις. Και εγώ να χάνω τον κόσμο και να τον βρίσκω μέσα στα μάτια σου. Εκείνα τα καφέ διαπεράστικα μάτια που όποτε με κοίταζαν χανόμουνα. Και ύστερα θυμάμαι εκείνο το Σάββατο που ήλθα να σε βρω. Που με πήρες αγκαλιά και με κοίταζες χωρίς να το πιστεύεις. Και με φίλησες. Και πίστεψα ότι όλα ήταν τέλεια. Θυμάσαι αλήθεια;;; Η είσαι ακόμα τόσο απορροφημένος στη δουλειά και στα διαβάσματα σου.......Και εκείνο το πρωϊνό που με ξύπνησες λέγοντας μου καλημέρα στο τηλέφωνο θέλοντας να μου κάνεις έκπληξη.......Και ύστερα σιωπή. Κλείστηκες στον κόσμου για να διαβάσεις. Όταν τα θυμάμαι θυμώνω. Κάποιες στιγμές με παίρνει το παράπονο και κλαίω. Και είμαι θυμωμένη μαζί σου. Που με ξεγέλασες......Και καταριέμαι την ώρα και την στιγμή που σε γνώρισα. Και άλλες θυμάμαι τα μάτια σου το βλέμμα σου την αγκαλιά σου, τα φιλιά σου. Και σκέφτομαι πόσο θα ήθελα να με πάρεις ξανά αγκαλιά. Άλλες φορές εύχομαι να κοιμηθώ και να μην ξυπνήσω αφού όλα γύρω μου είναι τόσσσο άσχημα...Και άλλες ότι είναι ένα κακό όνειρο και ότι θα ξυπνήσω και όλα θα είναι όπως πριν. Πάνε τρεις βδομάδες και η θύμηση σου στοιχειώνει το μυαλό μου.......Είναι στιγμές που σε μισώ και άλλες που σε αγαπώ..........Μακάρι να ήσουνα εδώ να με αφήσεις να σου εξηγήσω. Να σε βγάλω απο αυτό το λούκι που περνάς. Μόνο αν με άφηνες.........................

Μεγαλώνοντας υπό επιτήρηση

Μεγαλώνοντας υπό επιτήρηση